کارکرد عنصر تکرار در جاویدنامۀ اقبال لاهوری

شاعران همواره تلاش کرده‌اند تا با به‌کارگیری عناصر ادبی، مفهوم موردنظر خود را به شکلی آراسته و مؤثر به مخاطب منتقل کنند. یکی از عناصری که همواره در شعر -چه سنتی و چه نو- مورد‌توجه شاعران بوده، عنصر تکرار است. در این جستار سعی شده‌است کارکرد عنصر تکرار، که محور اساسی موسیقی درونی است، در شعر جاویدنامۀ اقبال لاهوری بررسی شود. این پژوهش در پی پاسخ به این سؤال است که شاعر به چه شیوه از این صنعت استفاده کرده و تا چه حد در استفاده از آن درجهت انتقال مفهوم مورد‌نظر خویش موفق بوده‌است؟ شیوۀ پژوهش توصیفی-تحلیلی و شیوۀ جمع‌‌آوری داده‌ها کتابخانه‌ای است. در این پژوهش با تقسیم تکرار به دو نوع مرئی و نامرئی به بررسی نمودهای این دو شیوه و نیز کارکرد آن در شعر اقبال لاهوری پرداخته شده‌است. ازجمله کارکردهای برجستۀ تکرار در جاویدنامه، تأثیر این عنصر در تقویت موسیقی درونی و غنای آن است.